Wintergroen, winterbloeiend, of winterhard?
Wintergroen, bladhoudend, winterhard en vorstbestendig…
Je hebt vast wel eens gehoord van deze termen. Toch halen veel beginnende tuiniers deze termen door elkaar. Een korte toelichting:
Wintergroen
Planten die hun blad niet verliezen in onze winters, noemen we wintergroen. De plant behoud zijn herkenbare uiterlijk en vorm dus ook in de winter.
Dit soort planten worden vaak gebruikt om de tuin te voorzien van meer structuur en een zogenaamd (winter)groen geraamte.
Bekende voorbeelden van wintergroene planten zijn: Buxus, Taxus, laurier, bamboe, klimop, Rhododendron en Camellia. Maar ook veel bodembedekkers blijven groen in de winter: Vrouwenmantel, Pachysandra, en Vinca minor bijvoorbeeld.
Winterbloeiend
Naast wintergroene planten, zijn er ook nog planten die in de winter bloeien. Onder winterbloeiende planten vallen onder andere Viburnum tinus, Viburnum bodnantense dawn, Camellia, Mahonia, Hamamelis en Helleborus.
Winterhard
Winterhard zijn planten die zonder problemen de winter overleven in ons klimaat. Vaak wordt een plant aangeduid met een categorie van winterhardheid, waarbij een temperatuur ondergrens wordt vermeld (bijvoorbeeld max -10°C). Koude, maar vooral ook natte winters zijn vaak funest voor minder winterharde planten.
Subtropische planten, zoals palmen, jonge olijven en Hibiscus zijn minder vorstbestendig en zullen moeten worden afgedekt, of worden ingepakt. Exotische planten, zoals Dahlia’s, Oleanders en Bougainvilles, verdragen helemaal geen vorst en zullen naar binnen moeten worden gehaald tijdens de winter.
